Via de citadel naar de bierkuip

Het begon allemaal tijdens de duistere jaren van Corona, periodes met een avondklok en niet mogen samenkomen. Allemaal goed en wel maar de kriebels van rond cruisen met de geliefde MX5 die blijven natuurlijk. Na enkele eenzame ritten door bos en veld kwam al snel de gedachte hier moeten we wat mee. Papier en pen genomen en ik en mijn lief vrouwtje Brigitte trokken er weer op uit. Vertrekpunt Patisserie Pierson in Courrière was de logica zelve en het keerpunt zouden de scheepslift van Strépy-Thieu worden eindigen deden we dan weer in Viroinval. Dit rijden vond plaats onder een stralende hemel en met het kapje geopend het was tof en leuk, ja dit zou het worden.

Thuisgekomen hier en daar nog wat gemorreld aan het roadbook en klaar was Kees. Enkele weken later nog steeds tijdens Corona en met nog steeds het geldende verbod om met een grotere groep samen te komen vroeg ik online of er iemand zin had om eens mee te gaan proefrijden. Wat ik had kunnen verwachten gebeurde dan ook, toen we aankwamen stond ons groepke al aan het punt van samenkomst de bijna voltallige bende van Walter en Maria was ook aanwezig voor een zeer toffe dag zou later blijken, om maar te zeggen in de vroege ochtend was het een drukke bedoening aan het tankstation daar waar “den Duvel rijpt” langs de A12 in volle Coronatijd we naderden namelijk de 10 Mx-jes. Ik kan u wel met mijn hand op het hart garanderen dat we allemaal een mondmasker droegen.

Eens vertrokken bij Pierson werd het begot een leuke bedoening. Hier hadden we al veel te lang op moeten wachten. De bochten en de vergezichten trokken aan een snel tempo voorbij. Toen we moe maar voldaan aan het eindpunt in Viroinval arriveerden genoten we nog na van een maaltijd letterlijk aan de grote ronde tafel van “La Bonne Auberge”. Walter wist me nog te zeggen mooie rit maar wat  te lang voor de Flanders. Hmm in gedachten houden want met zo een opmerking moet je natuurlijk terug aan het werk.  

En toen verdween de rit in een schuif om er nooit meer uit te komen tot vorig jaar Yves en Peggy me vroegen "Jos wanneer doet ge die rit nu eens die we gereden hebben samen met jullie naar de scheepsliften?".

Wel hier zijn we dan. Mensen die al ritten van mij hebben meegereden weten dat een rit bij mij nooit hetzelfde blijft. Nu is de schuldige de Citadel van Namen en de smalle zigzaggende weg recht naar boven waar je boven kan genieten van een uniek vergezicht over Namen en zijn Maas, tel er nog een ideaal gelegen parking en een mooie parkweg bij en we zijn vertrokken voor een rittijd na het proefrijden samen met Rudi en Chris van euh meer dan 6h00 en enorm vermoeiend.Resultaat is dat (sorry Yves en Peggy) de scheepslift is gesneuveld in ruil rijden we nu wel langs Fort Dave gekend van Kamp Waes dit jaar. Al moet ik zeggen dien je hier voor goed uit te kijken. Een groot deel van de oorspronkelijke eerste route werd nu behouden inclusief de abdij van “Notre Dame De Bonne-Espérance” vanwege de mogelijkheid om iets te drinken aan de naast gelegen vijver. Henegouwen beetje grauw en verlaten maar o zo mooi door de velden brengt ons verder naar Lac de l’eau d’heure, de baan die de oude spoorbedding van Cerfontaine vervangt brengt ons onder het oude stationsgebouw door richting de eindlocatie in Couvin, waar we na 179 km puur plezier aankomen.  

Wie wil, kan deelnemen aan een rondleiding met gids van Brouwerij Des Fagnes om 17u45, ingrepen in de prijs zijn 1 consummatie en een verpakt bierglas Des Fagnes. Vooraf inschrijven hiervoor via de website is verplicht.

UITERSTE INSCHRIJVINGSDATUM : ZONDAG 19 MEI 21u59